In jouw ogen kom ik tot leven
Ik strek mijn armpjes uit
Jij ziet mij en je lacht
In jouw ogen word ik een Ik
Jouw armen laten mij niet vallen
Ze vormen mijn basis, mijn haven
Vanwaaruit ik de wereld verken
In jouw armen word jij een Jij voor mij
Nu ik op eigen benen hier op aarde sta
Besef ik wat jij gaf
Als ouder aan jouw kind
Zodat ik het door kan geven
Een veilige hechting is belangrijk voor het jonge kind. Belangrijk voor het verdere leven, verbinding kunnen maken, relaties kunnen aangaan en ook afscheid kunnen nemen.
Voor een veilige hechting is het belangrijk dat kinderen ervaren dat ze gezien worden, dat ze begrepen worden en dat er voor hem gezorgd wordt. Je ouders kunnen zo een veilig basis vormen vanwaaruit je de wereld kunt ontdekken. En tegelijk ook een veilige haven waarnaar je veilig terug kunt keren.
Een dag als alle dagen
Vroeg opgestaan, nauwelijks uitgerust
Dezelfde muesli als ontbijt en daarna
Fietsen in regenachtig herfstig weer
Het asfalt glinstert in het licht
Waar ik werk ken ik elk gezicht, en
Als ik 's avonds weer naar huis toe ga
De drukte van het woon-werkverkeer
Steeds opnieuw - eindeloos hetzelfde
Vanavond ga ik vroeg naar bed
En droom ik dat ik slaap
Tot jij mij wakker kust.
Als alle dagen hetzelfde zijn, kom je in een sleur terecht. "De zon komt op en de zon gaat onder en altijd snelt ze naar de plaats waar ze weer zal opgaan. Alles is vermoeiend"; het zijn bekende woorden uit het bijbelboek Prediker.
Het lied van Abba The day before you came roept ook zo'n sfeer van eentonigheid bij mij op. Alle dagen waren hetzelfde, totdat jij kwam. Na die ontmoeting is er blijkbaar sprake van een ervoor en een erna.
Een ervoor en een erna kunnen ook ontstaan als iemand die belangrijk is in je leven vertrekt. Om welke reden dan ook. Dat is waar dit gedicht over gaat. Plotseling worden alle dagen weer hetzelfde, alleen het verlangen blijft.
We timmerden een bedje van hout
Kochten een matrasje en lakens. En ja,
warme dekens en ook zo'n mooie sprei
Een badje, een plank als commode en daarna
Sprookjesbehang voor op de muur erbij
En natuurlijk meubels om de kamer in te richten
Een mechanische weegschaal - roestvrij,
zo'n ouderwetse, nog met schuifgewichten
De sfeer was warm, zelfs al was het buiten koud
Ja, het werd een kamer om van te dromen
En toen het klaar was kon je eindelijk komen!
Een wei met dertien schapen
En hier en daar een koe
Een dierentuin met zestien apen
Maar geen enkele maraboe
Een paadje om op te lopen
Wat geld om iets te kopen
Maar het meest van de dag dat jij zult komen
Daarvan loop ik te dromen.
De dag begon zoals andere dagen
Met de wekker op half zeven gezet
Goed geslapen, zodat de dag kon slagen
Maar toen, helaas niet erg goed opgelet
Bovenaan de trap is hij uitgegleden
Daar ging hij: holderdebolder, pats-boem!
Via de houten treden naar beneden
In zijn hoofd ontstond een akelig gezoem
De hele wereld duizelt om hem heen
En ook zijn leven flitst aan hem voorbij
Daar op die harde koude vloer van steen
Het was een akelige valpartij!
Langzaam is hij daarna weer opgestaan
Die geslaagde dag was wel naar de maan.
Soms begin ik te schrijven en ontstaat er als vanzelf iets, een verhaal of een gedicht. Het gaat niet altijd over iets dat mijzelf overkomen is. Het ontstaat gewoon. Maar het is wel iets waarin ik mijzelf verplaatsen kan.
Zo’n val als hierboven kan iedereen overkomen. Het lijkt me pijnlijk en ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo hard van de trap gevallen ben. Of toch?
Toen ik nog jong was woonden wij in een klein huis in de buurt van het werk van mijn vader.
Via de keuken kon je met een steile trap naar de zolder waar ik sliep. Bovenaan de trap was een luik en onderaan een deur. De trap was dus aan twee kanten afgesloten. Van dat luik weet ik het niet, maar de deur onderaan was hard, dat herinner ik mij dan weer wel.
