Zo’n klein musje
Zag ik op onze schutting staan
Zo’n klein musje
Kreeg van zijn moeder een kusje
Want hij wilde uit vliegen gaan
Onder moeders vleugels vandaan
Zo’n klein musje!
Cappucino in een bosbrasserie
Twee mannen aan een tafel
Flarden van gesprekken - over wie?
Een slokje koffie en een hapje wafel
De kikkers kwaken in die vijver daar
De merel zwijgt in het topje van de boom
Die mannen, ze praten en ze praten maar
De reiger zwijgt - schijnbaar loom
Plotsklaps zijn de kikkers stil
De sfeer slaat om, de mannen zwijgen
De reiger eet een stukje kikkerbil
Om daarna statig op te stijgen
De serveerster brengt stil de rekening
Ze kijkt omhoog en zucht - 'toe merel zing!'
Wij zijn elkaars spiegelbeeld
Kijkend naar elkaar bewegen wij
Jij naar links? Ik naar rechts!
Ach, voor de spiegel toch dezelfde richting
Vrijheid is alleen kunnen zijn
wanneer ik dat nodig heb
Samenzijn met jou
wanneer ik verbinding zoek
Vrijheid is samenwerken
aan een mooi resultaat
Mezelf kunnen zijn
terwijl jij dat ook bent
Vrijheid is een gevoel
van even kunnen zweven
En daarna weer veilig landen
vaste grond onder mijn voeten
Echte verbinding kan ontstaan als ieder het sterke gevoel heeft zichzelf te kunnen zijn in het contact met de ander. Daarvoor is het belangrijk om te beseffen dat we verschillende mensen zijn, aan te voelen wat elkaars grenzen zijn en die te respecteren.
Gezonde grenzen, dat klinkt haast vanzelfsprekend, toch blijkt het in de dagelijkse praktijk steeds een uitdaging hier goed mee om te gaan.
Ze praten energiek en schijnbaar vrolijk
Tijdens het eten, of een ander moment
Lachend overtreffen zij elkaar telkens
Met in woorden gevatte levenswijsheid:
Wat ze deden, wat ze vonden
Wat ze dachten, wat ze zagen
Wat ze hoorden en wie wat zei
En de diepere betekenis daarvan
In de nauwelijks aanwezige pauzes -
Die korte witruimte tussen hun zinnen
Beseft hij gelaten hoe hun woorden
Hem gemakkelijk overstemmen
