Ik sprak de stilte op een dag
Terwijl ik tussen bomen liep
Ik sprak, de stilte zweeg
De bomen ruisten
Ik hoorde de echo van mijn stem
Totdat ik zweeg
We liepen samen verder
De stilte en ik
De stilte – vol van
Wat is geweest
Zou kunnen zijn en is,
Omarmde mij
Toen werd het ook even stil in mij
We vloeiden samen, de stilte en ik.
