Na de verhuizing;
ook onder ons nieuwe dak
is het goed toeven.
Verhuizen betekent iets afsluiten en loslaten en ook een nieuw begin.
Sommige mensen verhuizen regelmatig en sommigen zijn honkvast. Ik sprak laatst iemand die zei dat ze in haar jeugd regelmatig verhuisde. Dat betekende onder andere voor haar dat ze op een nieuwe school zich niet teveel aan de anderen moest hechten. Dan zou het niet zo'n pijn doen als het gezin weer ging vertrekken.
Als kind ben ik een paar keer verhuisd. Het was binnen hetzelfde dorp maar ik vond het toch wel een avontuur. Iets om naar uit te kijken. Met onze spullen achter op een vrachtauto op weg naar het nieuwe huis, ik heb er een goede herinnering aan. Toen ik volwassen was en zelf moest verhuizen was dat denk ik lastiger. Ik herinner me van twee verhuizingen vooral dat ik ziek was, misselijk en zware griep, bij een derde verhuizing schoot het vreselijk in mijn rug. Anderen moesten het zware werk doen. Daar voelde ik me wel schuldig over - nog steeds wel een beetje, maar ik was echt ziek.
Nu ik opnieuw ga verhuizen ben ik benieuwd hoe ik dat ga ervaren. Natuurlijk kijk ik uit naar ons nieuwe huis en droom ik ervan om daar te wonen - daar kijk ik naar uit. Maar verhuizen is ook veel werk. Niet alleen fysiek, ook geestelijk. Er moet van alles geregeld worden, je moet keuzes maken die je soms nog niet helemaal kunt overzien. Je moet kiezen wat je wel of niet meeneemt naar je nieuwe plek. En als je lang bewaarde documenten en foto's tegenkomt kan dat veel herinneringen oproepen. Herinneringen die emotioneel beladen zijn, in positieve of negatieve zin.
Verhuizen betekent een plek verlaten - in mijn geval het huis waar ik al ruim 28 jaar woon, het huis waarin de kinderen opgroeiden, waar lief en leed gedeeld zijn, waar een relatie eindigde en een relatie begon, mijn veilige plek - en op weg gaan naar een nieuwe plek. Verhuizen betekent opnieuw beginnen en het vraagt om vertrouwen op de weg die voor je ligt.
Misschien moet je ook aan dit nummer denken als je van mijn generatie bent:
