Verlaten paden
verborgen onder het gras -
oude voetstappen.
-
Verlaten paden;
op de hoek denkt zij teder
aan hun eerste kus.
-
Verlaten paden;
opnieuw het verlegen kind
aan haar vaders hand
De moestuin van haar moeder
in eindeloze zomers.
-
Verlaten paden;
het woonhuis van haar ouders
loopt zij snel voorbij.
-
Verlaten paden;
in de koude ochtendlucht
het wit van reigers
Schapenwol in het weiland
en eindeloze verten.
-
Verlaten paden
in rust en ochtendstilte
loopt een oude vos.
-
Verlaten paden
In nachtelijke dromen
opnieuw door haar bewandeld.
Verlaten paden. Wat roept dat bij je op?
Letterlijk kunnen het lege paden zijn en de associatie oproepen met rust en stilte, maar misschien ook eenzaamheid. Meer figuurlijk kun je denken aan keuzes die je in het verleden hebt gemaakt. Een verandering van baan of relatie.
In een haiku kun je in drie regels van 5-7-5 lettergrepen maar weinig woorden kwijt. Je moet goed nadenken over de woorden en de volgorde waarin je ze plaatst. Daarom vind ik het een mooie vorm om iets kernachtig te zeggen. De kunst is om woorden te kiezen die niet iets voorzeggen, maar iets oproepen.
In een tanka, vijf regels van 5-7-5-7-7 lettergrepen heb je iets meer speelruimte omdat je de eerste drie regels – een haiku – kunt aanvullen, met een ander beeld of een overweging.