Verlaten paden

verborgen onder het gras -

oude voetstappen.

-

Verlaten paden;

op de hoek denkt zij teder

aan hun eerste kus.

-

Verlaten paden;

opnieuw het verlegen kind

aan haar vaders hand

De moestuin van haar moeder

in eindeloze zomers.

-

Verlaten paden;

het woonhuis van haar ouders

loopt zij snel voorbij.

-

Verlaten paden;

in de koude ochtendlucht

het wit van reigers

Schapenwol in het weiland

en eindeloze verten.

-

Verlaten paden

in rust en ochtendstilte

loopt een oude vos.

-

Verlaten paden

In nachtelijke dromen

opnieuw door haar bewandeld.

 

 

Verlaten paden. Wat roept dat bij je op?

Letterlijk kunnen het lege paden zijn en de associatie oproepen met rust en stilte, maar misschien ook eenzaamheid. Meer figuurlijk kun je denken aan keuzes die je in het verleden hebt gemaakt. Een verandering van baan of relatie.

In een haiku kun je in drie regels van 5-7-5 lettergrepen maar weinig woorden kwijt. Je moet goed nadenken over de woorden en de volgorde waarin je ze plaatst. Daarom vind ik het een mooie vorm om iets kernachtig te zeggen. De kunst is om woorden te kiezen die niet iets voorzeggen, maar iets oproepen.

In een tanka, vijf regels van 5-7-5-7-7 lettergrepen heb je iets meer speelruimte omdat je de eerste drie regels –  een haiku – kunt aanvullen, met een ander beeld of een overweging.