Kwetsbaar en moedig
draait de gazelle om – en
kijkt de leeuwen aan.
Een paar jaar geleden bezochten wij tijdens een vakantie met ons reisgezelschap de stad Konya in Turkije. Toen wist ik nog niet waardoor Konya bekend is en waarom het de moeite van een bezoek waard is.
Afgelopen maart las ik het boek The Forty Rules of Love, van Elif Shafak. Hierin wordt de ontmoeting beschreven tussen Jelaluddin Rumi en Shams of Tabriz, die een zeer grote invloed had op het leven van Rumi.
Rumi werd geboren in de buurt van de stad Balkh in wat nu Afghanistan is, toen aan de oostelijke rand van het Perzische Rijk, op 30 september 1207. Rum-i betekent iemand uit Konya, de uiteindelijk woonplaats van Rumi. Hij was daar de leidende figuur van de soefibeweging. De plek waar Rumi leefde is nu een museum en bedevaartsplaats en dat is de plek die wij tijdens onze vakantie bezochten. Later raakte ik ook geïnteresseerd in de gedichten van Rumi, die vrijwel altijd over liefde gaan.
Sommige dichtregels spreken mij meer aan dan andere. Ik heb dan meestal nog even tijd nodig om te ontdekken wat het precies is dat mij erin aanspreekt, bijvoorbeeld deze:
Courage: a gazelle turns to face a pack of lions.
(Moed: de gazelle keert zich om
naar een groep leeuwen)
(Barks, Coleman. Rumi: The Big Red Book. HarperOne. Kindle Edition.)
Als iets je aanspreekt, gaat het vaak over iets dat je ook in jezelf herkent. Overdrachtelijk gaat het dus uiteindelijk niet over die gazelle, maar over mijzelf:
Wat zijn de leeuwen in mijn leven die ik eigenlijk niet durf aan te kijken omdat ik bang ben dat het verkeerd afloopt?
