Mens zijn is verbinden
En delen wat je bent
Elkaar te helpen helen
Wat nooit heelheid heeft gekend.
Mens zijn is herinneren
Wat ooit er is geweest
Elkaar te helpen helen
Waar heelheid is geweest
Mens zijn is te dromen
Van dat wat komen kan
Elkaar te helpen helen
Van pijn naar houden van
Mens zijn is te vieren
Met ieder die je kent
Elkaar te helpen helen
Te worden wie je bent
Vandaag ben ik leeg.
Zomaar, zonder iets.
Ik zit, ben leeg,
Doe niets.
Een accu moet je laden,
Een brandstoftank is zo gevuld.
Ik zit, ben leeg
Doe niets.
Het donkerste voorbij,
steek ik de kaarsen aan,
Denkend aan vroeger,
toen zij er was,
hoe het langzaam donker werd,
en koud, totdat ze ging.
Mijn tastend zoeken,
in lege duisternis.
Met kwetsbaar vuur vier ik vandaag
de terugkomst van het licht!
Het donkerste voorbij
Steek ik de kaarsen aan
Denkend aan toen zij
Nog niet was weggegaan
Mijn ogen vallen stil
Mijn denken stopt
Ook mijn voelen
Heeft het contact verbroken.
Ingesponnen, afgeschermd,
Een cocon van zijde
Sluit mijn wereld af.
Zo wordt het stil in mij.
Zonder energie
Dringt vaag
De wereld tot mij door:
Ik ben alleen.
Dit medicijn:
Het beste dat er is
Vertrouw op mij
Een specialist!
--
Helaas heb ik mij vergist
Dit had niemand kunnen denken
Zo snel al van ons weggegrist
Voordat ik genezing heb kunnen schenken
Een mens is groot
Een mens is klein
Een mens wil leven
Maar moet toch eindig zijn.
