Je kunt natuurlijk schrijven
dat figuurzagen een metafoor
is voor het leven
en dat je vele lagen
kunt weven met puzzelstukken
die passen in elkaar
maar met die losse stukjes in je hand
lijkt dat raar en dan krijg je langzaam door
dat gaat me vast niet lukken
en dan zie je al die stukken daar en
je tijd raakt op en je denkt
ik zou natuurlijk kunnen schrijven
dat figuurzagen een metafoor
is voor het leven
dan lijk ik leuk te spelen
met de lagen van de taal
maar dat gelooft toch niemand
of misschien toch wel iemand
of misschien wel allemaal
voor heel even dan, dat is dan fijn
of zou dat grote onzin zijn?
