Langzaam loop je op het nauwelijks zichtbare pad
de berg op, stijl omhoog. Het natte gras doorweekt
je schoenen en maakt al snel je voeten nat
Af en toe stop je, het is je conditie die zich wreekt
Dan kijk en luister je naar het leven om je heen:
de bomen, de planten en de dieren - de natuur die tot je spreekt
Het pad, nu vlakker, ligt vol met rotsen maar daar stap je overheen
Je voelt je hier diep verbonden met de grootsheid van de natuur
Er is verder niemand en toch: je voelt jezelf geen moment alleen
Je voelt ontzag, ervaart de grootsheid, beleeft dit grootse avontuur
Hier te lopen, ja het is inspannend, maar je voelt je leven. Puur!
