Als leven te veel pijn gaat doen
Als angst mijn ziel aanraakt
Dan trek ik mijn harnas aan
Wij zitten samen binnenin
Mijn angst en ik
In het harnas is het veilig
Zeker met dit masker op
Het leven kijkt ons aan
Maar wij zijn onaanraakbaar sterk
Mijn angst en ik
Maar ’s avonds als het donker wordt
Dan wordt zo’n harnas kil
Het koude ijzer knelt
We rillen binnenin
Mijn angst en ik
Bescherming wordt gevangenis
Ik stap het harnas uit
Warme avondlucht streelt mijn gezicht
Mijn angst wordt bang en vlucht
Wie overblijft ben ik!
Dit gedicht is ook opgenomen in ons boek De helende kracht van je emoties.
