De tuinman zei:
“Als de aarde,
eerst verdord en hard
en koud als dood,
weer openbreekt.
Het teerste groen
tot leven komt
met de belofte van bloei,
kan ik bijna niet geloven
dat het waar is:
lente,
nieuw begin!”
In het 'Boek van hoop' van Jane Goodall en Douglas Abrams worden vier redenen aangehaald om altiijd hoop te houden. Eén daarvan is de veerkracht van de natuur. Ik moest daar aan denken toen ik dit gedicht, dat ik meer dan een jaar geleden schreef, weer las: Zelfs als in de winter alles doods en dor lijkt te zijn, mogen we er in verwondering op vertrouwen dat het weer lente wordt.
Je mag dat wat mij betreft ook zien als een metafoor voor moeilijke periodes in je leven.
De subtitel van hun boek is 'Levenslessen voor een mooiere toekomst' en de overige drie redenen voor hoop die genoemd worden zijn:
- Het ongelofelijke menselijke intellect
- De kracht van jongeren
- De onverwoestbare menselijke geest
|
Afgeschreven |
Dankbaar |
|
O, ja Ik werkte hard in heel mijn leven Decennia Heb ik zoveel gegeven En wat rest mij hierna? 'k Ben afgeschreven! Leven in de gloria? Zelfs niet even |
O, ja Het leven heeft mij veel gegeven Decennia Genieten en beleven En wat rest mij hierna? Dit door te geven! Dankbaar voor alle stadia Van leven |
Wat is het filter waardoor jij naar je leven kijkt?
- Heb je veel gegeven maar voor je gevoel weinig teruggekregen?
- Of heb je veel gekregen wat je dankbaar door wilt geven?
Soms, in een sombere bui zie ik vooral het verbitterde deel dat zich afgeschreven voelt. Gelukkig is er dan ook nog dat andere deel, want dankbaarheid is een mild en toch krachtig medicijn! Dat herstelt de balans.
En het mooie is dat je dankbaarheid kunt oefenen.
Probeer het maar, je leven wordt er mooier van:
- Houd een dankbaarheidslijst bij. Maak er een gewoonte van om op te merken wat je anders als vanzelfsprekend zou beschouwen.
- Zoek manieren om je dankbaarheid te uiten. Zeg dankjewel. Doe een gunst terug.
- Gebruik een ademhalingsoefening om je ervaring van dankbaarheid te verdiepen:
- Adem in met een woord of beeld dat het moment aangeeft om dankbaar voor te zijn. Adem uit met een woord of beeld dat je dankbaarheid uitdrukt.
Opmerking
In de laatste twee regels van de gedichten heb ik me wat vrijheid veroorloofd om van het schema van 4x5=8 af te wijken.
Ik ben een woord verloren.
Waarschijnlijk ergens in het bos
Ik had het eerst niet in de gaten.
Zoiets kan zeer mijn rust verstoren:
Waar maakte het zich van mij los
En kun je over verloren woorden praten?
Ik ben een woord verloren
Het ligt waarschijnlijk op het mos
Misschien moet ik het zo maar laten.
Maar mocht jij verloren woorden horen
Bel dan even Harry Vos
Want woorden moet je zo niet achterlaten.
Het ligt op het puntje van mijn tong, maar ik kan er even niet opkomen. Herken je dat, dat je weet dat je iets weet, dat je weet dat het ergens in je geheugen is opgeslagen, maar je kunt het juiste woord niet vinden? Dan ga je zoeken, maar hoe harder je zoek hoe meer het je ontglipt. Maar soms als je stopt met gericht zoeken en je richt je aandacht ergens anders op dan kan het zomaar gebeuren dat het gezochte woord spontaan in je naar boven komt. Je voelt je opgelucht: eindelijk gevonden!
Maar kunnen er ook woorden zijn die je echt helemaal vergeten bent? En hoe weet je dat dan?
